شناخت ضرورت‌های آموزش استفادة مجدد از پساب‌ها (در بخش کشاورزی) در کشور

در این پژوهش، به ‌منظور شناسایی مشکلات ناشی از ضعف دانش گروه‌های ذی‌نفع در حوزة بازیافت پساب، نظرسنجی به روش دلفی از کارشناسان و متخصصان انجام گرفت. از نظر کارشناسان، مهم‌ترین عاملی که ممکن است سبب مقاومت گروه‌های مردم در برابر استفاده از پساب‌های تصفیه‌شده باشد، «نگرانی‌های بهداشتی» است. این عامل خود ریشه در «بی‌اعتمادی به نهادهای متولی» و همچنین «ناآگاهی از فرایندهای تصفیه» دارد. کارشناسان، مهم‌ترین مشکل در استفاده از پساب‌های تصفیه‌شده توسط کشاورزان را نگرانی آنان دربارة «تولید محصولات ناسالم» می‌دانند که ممکن است نگرانی «فروش محصولات» را در پی داشته باشد. به عقیدة کارشناسان، این مسائل بیشتر ناشی از «ناآگاهی‌ از استانداردهای کیفی آب آبیاری» و «ناآشنایی با فرایندهای تصفیة فاضلاب» است. «ضعف دانش تخصصی» کارشناسان و متخصصان نهادهای مسئول و «ناآشنایی با دانش و فناوری‌های نوین» نیز به «تصفیة ناکارآمد پساب» منجر شده است و به‌ همراه «نداشتن شناخت از نگرش‌های عمومی»، به اجرای ناکارآمد پروژه‌های استفادة مجدد از پساب منجر خواهد شد. به نظر کارشناسان، نخستین عامل در همراهی سیاست‌گذاران و قانون‌گذاران با پروژه‌های بازیافت پساب، از نظر وضع قانون‌های مورد نیاز و تأمین منابع مالی، ایجاد «درک صحیح از توسعة پایدار» در آن‌ها و آگاهی آنان از «فایده‌‌های اقتصادی- اجتماعی» طرح‌های بازیافت پساب است.